Buz kesmiş puslu dağların ardında
Derin zindanlara ve eski mağaralara
Gitmeli buradan şafak sökmeden
Solgun ve büyülü altını aramaya
Yaşlı cüceler yaptı kudretli büyüler
Bu arada palyozlar çanlar gibi gürleyerek iner
Karanlık şeylerin uyuduğu derinliklerde
Dağların altında, oyulmuş inlerde
Kadim kral ve Elfler'in efendisi
Parıldar koskoca bir altın istifi
İşleyip oydular, ışığı yakaladılar
Saklamak için mücevherleri; bir kılıç kabzasındaki
Gümüş gerdenlığın dizdiler üstüne
Patlayan yıldızları yerleştirdiler taç içine
Ejder ateşini, burulmuş telle
Ördüler ay ve güneş ışığıyla göz göze
Buz kesmiş puslu dağların ardında
Derin zindanlara ve eski mağaralara
Gitmeli buradan şafak sökmeden
Unutulup gitmiş altınımıza sahip çıkmaya
Orada pek çok kadah oydular kendilerine
Ve altın arplar ki oynamaz hiç kimse
Orada yıllardır yatar, pek çok şarkı
Duyulmamış insanlar ya da elflerce
Çamlar yükseklerde hışırdar durur
Rüzgar geceleri inil inil ulur
Ateş kızıldır, alevleri yayılır
Ağaçlar meşale gibi, ışıldar nur
Çanlar çalıyordu Vadi'de
İnsanlar yukarı bakar soluk yüzleriyle
Ejderin hiddeti ateşten de yakıcı
Yerle bir etti kuleleri ve evleri de
Ayın altında dağlar puslanır
cüceler yazgının ayak seslerini duyar
Salonlarını geçen güz boşalttılar
Ayın altında, altında onun ayaklarının
Korkunç puslu dağların altında
Derin zindanlara ve loş mağaralara
Gitmeli buradan, şafak sökmeden
Altınlarımızı ve arplarımızı kazanmaya..
J.R.R Tolkien
_________________________________
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
We must away, ere break of day,
To seek our pale enchanted gold.
The dwarves of yore made mighty spells,
While hammers fell like ringing bells,
In places deep, where dark things sleep,
In hollow halls beneath the fells.
For ancient king and elvish lord
There many a gleaming golden hoard
They shaped and wrought, and light they caught,
To hide in gems on hilt of sword.
On silver necklaces they strung
The flowering stars, on crowns they hung
The dragon-fire, on twisted wire
They meshed the light of moon and sun.
Far over the Misty Mountains cold,
To dungeons deep and caverns old,
We must away, ere break of day,
To claim our long-forgotten gold.
Goblets they carved there for themselves,
And harps of gold, where no man delves
There lay they long, and many a song
Was sung unheard by men or elves.
The pines were roaring on the heights,
The wind was moaning in the night,
The fire was red, it flaming spread,
The trees like torches blazed with light.
The bells were ringing in the dale,
And men looked up with faces pale.
The dragon’s ire, more fierce than fire,
Laid low their towers and houses frail.
The mountain smoked beneath the moon.
The dwarves, they heard the tramp of doom.
They fled the hall to dying fall
Beneath his feet, beneath the moon.
Far over the Misty Mountains grim,
To dungeons deep and caverns dim,
We must away, ere break of day,
To win our harps and gold from him!
J.R.R Tolkien_________________________________
0 yorum:
Yorum Gönder